Jacqueline Sinke naar Thailand Jacqueline Sinke naar Thailand
Voorbereiding en trouw van God
Ten eerste kan ik zeggen dat deze reis ontzettend verreikend en opbouwend is geweest. Het heeft me in heel veel opzichten echt goed gedaan.
Om bij het begin te beginnen; een stageplaats zoeken als missionair werker in Nederland is niet heel makkelijk, omdat dit vaak om 1 á 2 dagen gaat en ik dit niet kon combineren met mijn huidige werk. Vandaar dat de stage in een aantal weken in het buitenland plaatsvond. Ik heb via google een organisatie gezocht die vacatures hadden voor 6 weken en zo kwam ik bij OMF International uit. Voor mij tot dan toe onbekend. OMF International is een grote zendingsorganisatie met al ruim 150 jaar ervaring.
Uiteindelijk kwamen er 2 vacatures in aanmerking voor mij;
‘Mission Outreach in Nakhon Si Thammarat, Thailand’ en ‘Youth Outreach-Bangkok, Thailand’.
De eerste stond omschreven als; het ondersteunen van zendelingen, contact leggen met de bevolking, voorbereiden van interactieve materialen, inzicht hebben in zendingswerk.
De andere vacature stond omschreven als; we zoeken mensen die passie hebben voor de jeugd en de kerk. Ik heb gekozen voor de eerste vacature omdat ik dacht dat het goed zou zijn om eens iets anders dan jeugdwerk te doen (terwijl ik jeugdwerk juist met veel plezier en passie doe). Een beetje meer uit mijn comfortzone en kijken wat dat brengt. Daarbij de gedachte; ‘als U erbij bent, zal het goed zijn’. Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd (in november 2022) aangenomen als korte-termijnwerker, ofwel Serve Asia Worker en het verdere project werd in gang gezet. Dit houdt in dat er allerlei papieren ingevuld moeten worden, een trainingsdag over culturen en gewoonten, evt. inentingen, visa etc. De begeleiding vanuit OMF heb ik hierin als heel positief ervaren! Voordat het zover was heb ik ook veel twijfels gehad. Wat moet ik in hemelsnaam daar gaan doen? Ik spreek de taal niet. Ken niemand. Wat kan ik toevoegen?
Het mooie is dat God op zoveel manieren heeft laten zien en weten dat het goed was om te gaan. Ik werd op allerlei manieren geholpen en de weg werd gebaand zoals dat zo mooi in spreuken 3:5 en 6 staat. Ongeveer 2 maanden voor mijn vertrek heb ik telefonisch contact gehad met mijn stagebegeleidster Lee-Anne Hill uit Nieuw-Zeeland en die vertelde mij dat we 3 of 4x op kamp zouden gaan en dat deze stage gericht zou zijn op evangelisatie onder jongeren. Precies dat wat ik leuk vindt om te doen! Die gedachte die ik had kwam uit, ‘als God er maar bij is, dan komt het goed’. Hij liet mij weer zien hoe een liefdevolle Vader Hij is.

Team, omgeving
Tijdens deze reis heb ik prachtige dingen beleefd en ervaren. Ik woonde bij Lee-Anne in huis, een missionair werker van 53 jaar oud die ontzettend gepassioneerd is voor God en zijn kerk. Ze woont in Ron Phibun in Zuid-Thailand en werkt voor OMF als kerkplanter. Haar doel is om een gemeenschap van gelovigen, een kerk, te vormen in Ron Phibun. Ze werkt samen met Olivia en Joseph uit China. Zij zijn ook korte-termijnwerkers en zijn 1 jaar in Thailand. Dus zij leren de Thaise taal en kunnen daarbij taken van Lee-Anne overnemen.

Het district Ron Phibun is een landelijk gelegen boeddhistische regio met Chinese invloeden. Er wonen een kleine 82.000 mensen waarvan 144 christenen, 0,18% is Christen. De doelgroep van OMF (Thaise boeddhist) is ten opzichte van het noorden of midden van Thailand armer en heeft minder status. Er wordt meer op hen neergekeken. Ze zijn overwegend boeddhistisch met een vermenging van Chinese animistische invloeden wat bijvoorbeeld inhoudt dat ze geloven in geesten. Bij vrijwel ieder huis dat zich dat kan veroorloven staat een offeraltaar om de geesten gunstig te stemmen. Ook is voorouderverering (afkomstig uit China) een veel voorkomend verschijnsel. Ze geloven dat de geesten van de voorouders in de natuurlijke wereld blijven bestaan en invloed kunnen uitoefenen op dit leven. Daarom moeten deze geesten in ere worden gehouden en respectvol behandeld worden. De familiebanden zijn mede daardoor heel belangrijk, naast dat ze vaak ook financieel en fysiek (ziekte etc.) op elkaar aangewezen zijn. M.b.t. mannen en vrouwenrollen werken de vrouwen vaak harder dan de mannen, omdat ze zorg dragen voor het huishouden, de kinderen en vaak ook nog het inkomen. De mannen doen veel aan vogelcompetitie (wedstrijden welke vogel het mooist kan fluiten), stier of waterbuffel-wedstrijden en loterijen. Een plezierig, comfortabel en gemakkelijk leven leiden is het belangrijkste streven in dit leven.

Werkzaamheden
De eerste week heb ik met Lee-Anne veel mensen ontmoet en bezocht. Zo geeft ze Bijbelstudies aan mensen/jongeren thuis of op het werk. Van dat laatste stond ik te kijken, omdat de klanten af en toe even moesten wachten voordat we klaar waren met gebed, zingen of Bijbelstudie. Dat zou je in Nederland niet meemaken.
Ik heb vanaf het begin tot het eind veel mogen zien van de lokale bevolking en cultuur. Heel gaaf en af en toe wat ongemakkelijk 😊.

De tweede week gingen we op kamp. Dit was een conferentie van A.C.T.S. wat staat voor Associate Church Thailand South. Dit kamp is een 4-daagse conferentie waarbij een aantal gemeentes uit verschillende delen van Zuid-Thailand samenkomen in het ACTS Center in Yala voor aanbidding en discipelschap. We hebben hier samen met nog een missionair werker uit Taiwan jongerenprogramma’s geleid. Wat inhield dat we bidden/zingen/Bijbelstudie/spelletjes deden. Er waren ook een paar Thaise jongeren die Engels spraken. Hen mocht ik samen met iemand anders begeleiden. Er waren ongeveer 25 jongeren in de leeftijd van 15-20 jaar.
Uiteraard beleef je daar van alles maar dat is teveel om op te schrijven. Kort feitje is dat het eten op dit kamp écht Thais is. Ze hadden me in Bangkok al gewaarschuwd dat het eten erg pittig kan zijn. Nu is het eten in Bangkok al pittig dus ik vroeg me af of het nog erger kon. Nou dat was geen twijfel. Tranen over je wangen.. gelukkig hadden ze ook gerechten zonder pepers.

Nadat we terug waren van dit kamp zijn we naar het volgende kamp gereden in Krabi. Dit was een Adventure Camp. Out-door activiteiten zoals bergklimmen, kayakken, abseilen, hiken worden gecombineerd met evangelisatie. Geweldig! Hier waren ongeveer 20 jongeren aanwezig in de leeftijd van 12-20 jaar. Dit kamp werd georganiseerd door de missionaire teams van Zuid-Thailand OMF en lokale kerkleiders. Er zijn tot op heden niet voldoende lokale kerkleiders, daarom hebben ze OMF nog nodig. Het streven van OMF is dat de lokale kerk dit werk gaat overnemen.

Na dit kamp was er nog een Adventure Camp in Centraal Thailand (in de buurt van Bangkok). Dit was een lange reis van ruim 12 uur. Ook hier waren ongeveer 20 jongeren aanwezig in dezelfde leeftijdscategorie. Het verschil met het andere kamp was dat ze hier veel meer lokale leiders hadden.
Wij als OMF (4 personen) waren er vooral voor het organiseren en begeleiden van de activiteiten.

De laatste weken heb ik opnieuw samen met Lee-Anne mensen bezocht en kwam er nog een Nederlands gezin meelopen. Zij waren al een aantal weken via OMF in Thailand om te onderzoeken of ze hier als zendingswerkers willen gaan werken. Heel leuk en fijn om weer even je eigen taal te kunnen spreken.

Na dit alles kwam er een einde aan deze onvergetelijke reis.
Waar ik het meest van onder de indruk was gedurende deze reis waren het geloof en vertrouwen van de missionaire werkers. Ze blijven standvastig in het geloof en delen Gods liefde en alles wat ze hebben uit aan de mensen om hen heen. Niet dat ze perfect leven, maar wel in afhankelijkheid van Hem. Een voorbeeld voor mij. Wat me ook raakte in deze reis en nog steeds wanneer ik eraan terugdenk, is de trouw van God. Ik heb dat ervaren doordat alles waar ik me van te voren zorgen om maakte totaal verdwenen was. De taal, het eten, de werkzaamheden, het is allemaal uitstekend gegaan. Wat ik ook heel mooi vond waren de kringgesprekken met de jongeren. We zaten -zoals te verwachten bij een kringgesprek- in een kring en iedereen deelde zijn of haar hoogtepunt van die dag. Op deze momenten werden er ook getuigenissen gegeven dat ze God hebben ervaren, Zijn bescherming hebben gezien, Zijn liefde hebben gevoeld. Zo getuigden twee meiden (van verschillende kampen) dat ze dankbaar waren voor mijn hulp en Gods bescherming en liefde op die manier hebben ervaren. Dat was voor mij een verhoring van gebed omdat ik me regelmatig afvroeg wat ik van God zou kunnen delen in een land waar ik de taal niet spreek.

Kortom God is trouw en Hij heeft zoveel meer gegeven dan ik me ooit had kunnen wensen.
Dankbaar, blij en met een beetje heimwee kijk ik terug op deze reis in het mooie en warme Thailand.

Om de foto's te bekijken klik op onderstaande link
Foto's Jacqueline
 
terug